1000 goedgekeurde kms met Rakesh

Eigenlijk moest dit een andere titel krijgen maar samen met Rakesh heb ik de grens van 1000 goedgekeurde wedstrijdkms gehaald!
Onze teller staat nu op 1040 km! 

De wedstrijd in KWB was voor ons niet meer dan een training. Met al een tijdje een hoger doel in de planning (onze eerste 120er) hadden we de afgelopen week thuis al meerdere kilometers gemaakt en KWB zou de afsluiter worden van deze bloktraining met een totaal afstand van 120 km.

Nadat we thuis met onze basissnelheid van ong 14 km/u al zo'n 80 km hadden afgelegd was mijn planning om de 44 km met zo'n 15 a 16 km/u af te leggen. Rakesh bood echter heel wat anders aan.. We wilden wel doorrijden dus mooi vooraan gestart en gelijk lekker door gaan rijden. Zo vooraan kon ik lekker rijden, geen gezeur of gedram van Rakesh zn kant maar gewoon een lekker relaxt paard onder me. Samen met Dushi dieselden ze vrolijk door en uiteindelijk reden we met zn twee lekker vlot dat eerste rondje door. Met ruim 16 km/u gemiddeld kwamen we de vetgate binnen. Rakesh zat toen we het terrein op kwamen al onder de 60 maar we moesten toch afzadelen en ook even wachten tot Dushi ook goed was om aan te bieden. Allebei goed dus lekker uitrusten in de vetgate.
Rakesh ging goed eten en drinken, hij liep lekker te bunkeren in alle verschillende dingen aan voer die er voor hem stonden! Zo zien we dat graag. 

Bitloos de 2de ronde in en weer lekker gaan rijden. Net op t zandpad en vlak voor t hek viel Willemien van Blossom af, dat was wel ff schrikken want dat ging behoorlijk hard! Terwijl Aileen Willemien hielp gingen wij Blossom ophalen die een paar meter verder was blijven staan.
Gelukkig waren ze beide oke en kwam er iemand aanlopen die haar zou helpen om weer op te stappen en zijn we weer verder gereden.
Even uit het ritme maar toen we weer op weg waren was dat al gauw weer goed. Dushi en Rakesh lopen altijd zo fijn samen!
Rakesh dronk goed onderweg bij mijn grooms en uit de ton op het waterpunt!
En dan ben je zo weer op t stuk over de hei en dan zonder dat je t beseft ben je ook al bijna weer bij de finish.
Ondanks dat het dan staptraject is toch voor de lol hand in hand gefinisht en de vets/jury/organisatie mochten inie mine mutte doen wie van ons er 1 en 2 zou zijn.

Uiteindelijk lag onze gemiddelde snelheid op 17 km/u en moest ik rakesh onderweg vaak nog tegenhouden om niet harder te gaan. Tja ik kan niet anders zeggen dan dat het gewoon een toppertje is!

Op vakantie met Rakesh!

Oke een vakantie mag je het misschien niet echt noemen maar het klinkt wel leuker dan een heuveltjes bootcamp. Afgelopen vrijdag 5 juni heeft papa Rakesh en mij en al onze spullen gedropt bij het Pferdehof Montferland. Voor het geval je het herkend, dat is inderdaad de locatie waar ook de endurance Montferland start.
Wij mochten dus samen met Aileen en haar Dushi een weekendje genieten van hun gastvrijheid. Aileen had hier in 2014 een overnachting gewonnen die ze dit weekend verzilverd heeft en ik was mee voor de gezelligheid :p want samen rijden, trainen en leuke dingen doen is vele malen beter dan alleen.

Het is al een behoorlijke tijd geleden dat ik echt op vakantie ben geweest dus alleen t inpakken al voor mezelf en voor Rakesh was soms toch nog wel lastig. Als je dan denkt dat je alles hebt houd je toch dat gevoel dat je wat vergeten bent en daarnaast heb je altijd dingen ingepakt die je uiteindelijk toch niet nodig hebt.
Eenmaal aangekomen bij het Pferdehof stond Dushi al in haar weitje en had Aileen de complete rondleiding gehad. Rakesh zijn wei was ook al klaar dus hij mocht gelijk uit de trailer en lekker t land op.
We kregen een schattige blauwe pipowagen toebedeeld met uitzicht op de weitjes en voor t huisje een zitje. Na eerst zelf de omgeving te hebben verkend en te hebben gegeten gingen we 's avonds met de paarden op pad om t bos te verkennen. Gewapend met een kaartje in de hoop dat we zo niet zouden verdwalen maar dat was gelukkig niet nodig en waren we zelfs nog terug voor t voorspelde noodweer. Paardjes buiten in de regen en wij binnen met een filmpje. Tussen de buien door 's avonds nog even hooi brengen en de paardjes welterusten wensen is leuk maar 's ochtends wakker worden en als eerste je paardjes zien (Nah vooruit, de eerste die ik zag was Aileen) en een knuffel kunnen geven als je ze komt voeren is nog veel leuker!
's Ochtends mooi op tijd gaan rijden en (deze keer met Ilva als begeleiding) zodat we 's middags lekker zelf van de zon en de mooie omgeving konden genieten om als afsluiter 's avonds nog samen een rondje te maken met de paardjes. Laatste nachtje slapen alweer en 's ochtends ons laatste rondje op de planning. Toch een knappe prestatie ook om t hele weekend niet te verdwalen en dat gewoon op de laatste dag te doen. Maar dankzij ons kaartje wist ik nog steeds waar ik was, we konden alleen t ruiterpad niet terugvinden XD meneer de boswachter vond t helaas minder leuk, maar we zijn m dankbaar voor t wijzen van de weg en t niet uitdelen van een boete a 97 euro..
Eenmaal weer terug was t helaas ook tijd om alles weer in te pakken. Paardjes ondertussen nog even in de wei, zij waren als laatste aan de beurt.
Gelukkig zien we Aileen en Dushi snel weer in Renkum waar we samen de 88 km rijden!

KWB met een heel relaxt paard!

Een heel relaxt paard en bijna zou ik zeggen een heel ander paard, maar wel in positieve zin.
Vorig jaar wanneer we Rakesh 's ochtends kwamen halen op stal was hij al stik nerveus en met trailerladen nauwelijks bereikbaar, hij sloot zich gewoon voor je af en ging alleen uit van zijn overtuiging dat het erg spannend was. Tijdens de wedstrijd zette zich dat voort, had hij geen tijd voor stilstaan/eten/drinken en voornamelijk geen rust in zn koppie.

Nu weten de meesten natuurlijk dat we al een behoorlijke poos echt druk bezig zijn met oefenen met trailerladen en dat dat tegenwoordig echt heel goed gaat. Daarnaast kan ik aan meerdere dingen merken dat hij echt weer een stukje stoerder en wijzer is geworden.
Vanochtend bleek dat ook weer toen we op stal aankwamen en meneer nog heerlijk in zijn stal lag  :shock: Opstaan was niet zijn eerste keus dus ben ik eerst even bij hem gaan zitten om te knuffelen en wat hooi te geven. De rest van zn eten gegeven, vlechtjes gemaakt en pony ingepakt voor de volgende opgave: trailerladen...
Even vond hij het spannend maar met een paar kleine grondwerkoefeningetjes had ik zijn gedachten weer bij mij en konden we gaan laden. Paar keer op en af en eromheen etc en vervolgens er weer op en stang erachter. Even voelde ik een twijfeling van zijn kant, maar na een voorzichtig stapje naar achter besloot hij dat het goed was en bleef netjes staan :) Trailerrijden vind hij geen enkel probleem dus een uur later waren we op het wedstrijdterrein.

Rustig aangemeld, vetgate ingericht, voorgekeurd, etc. Opstappen voor de start is altijd even kritisch, maar dat ging gelukkig heel netjes vandaag.
We gingen gezellig samen met vriendinnetjes Dushi en Aileen rijden en ook Iris en Zirconia erbij.
Voor het eerst met een ander bit gereden tijdens de massastart zodat ik hopelijk niet zoveel energie zou verspillen met hem tegenhouden en dat heeft erg goed uitgepakt. We konden rustig ergens midden in de massa rijden zonder als een idioot te lopen stuiteren en rennen. Hij ging al gauw in een mooi tempo lopen met de rest en als hij zich weer bedacht was hij makkelijk terug te rijden zonder drama of getrek.

Dat we beide dressuurmatig een heel stuk vooruit zijn gegaan was ook goed te merken vandaag. Rakesh liep vanaf het begin erg fijn en lekker over zn rug, had een mooi gebalanceerd en gecontroleerd tempo waardoor ik goed kon zitten en rijden. Dat heeft hij de hele weg volgehouden.

 De 2de lus zijn we enkel met Dushi en Aileen vertrokken, samen een match made in heaven blijkt wel weer (eerste lus ook veel naast elkaar gereden) want de hele weg hebben beide paarden netjes naast elkaar gelopen in exact hetzelfde tempo zonder dat een van beide onder of boven het eigen tempo zat. Wat superfijn om op zo'n manier een wedstrijd uit te rijden met 2 zulke relaxte paardjes.

Tja wel een heel technisch verhaal opzich maar ik heb doordat we zo fijn gereden hebben echt ontzettend genoten van mijn superpaard, de prachtige omgeving en deze mooie rit!

We mochten als kers op de taart ook nog naar huis met een mooie 3de prijs :)

Uitstapje naar de dressuur

Na de voor ons laatste en tevens geslaagde endurancewedstrijd van dit seizoen in Haarle (waar eigenlijk niet zoveel over te vertellen was) zijn we enige tijd druk geweest met het oplossen van een probleem met singelwondjes. We hebben diverse singels geprobeerd, heel veel gelongeerd en zonder zadel gestapt tot de wondjes weer dicht waren en we telkens weer niet de oplossing hadden gevonden.
In die tijd hebben we ons voornamelijk gestort op de dressuur gezien je zonder zadel weinig kan buitenrijden.
Uiteindelijk hebben we dan toch de oplossing gevonden en mooi op tijd want we hadden ons al opgegeven om 2 november mee te doen aan een impuls dressuurwedstrijdje. Uiteraard gingen we 2 proeven rijden, maar dan moest er wel even geoefend worden met laden en een binnenbak etc etc.

Mijn dressuuroutfit werd aangevuld met glad leren chaps en het weekend voor de wedstrijd werd Rakesh in het diepe gegooid en moest hij de trailer in en mee naar Horstlinde. Het laden viel behoorlijk mee en het rijden in de binnenbak ook dus hebben we daar even een pittig lesje gehad, want daar moet je tenslotte gebruik van maken als je in zo'n mooie binnenbak rijd.

We waren de desbetreffende zondag pas 's avonds om 7 uur aan de beurt. Rakesh moest helemaal opgetut worden dus kon dat mooi dezelfde dag. Zaterdag had ik alvast z'n staart gewassen en zijn achtervoetjes en zondag was het tijd voor zijn voorvoetjes en heb ik hem helemaal netjes ingevlochten.
Het laden ging toch weer net iets vlotter als de week ervoor en zo waren we netjes op tijd op locatie. Er stonden al best wat trailers met paarden waarvan sommige paarden best wat onrustig waren, gelukkig liet Rakesh zich niet gek maken en konden we hem rustig op de trailer laten staan zodat wij konden kijken waar alles was en ik me kon aanmelden en betalen. Ook gauw even gekeken bij de ruiters die toen moesten rijden en daarna Rakesh van de trailer gehaald. We waren bewust wat vroeger zodat we alle tijd hadden dus ben ik eerst even een rondje gaan lopen met Rakesh zodat hij alles kon zien.
Opgezadeld en naar de losrijdbak gestapt om rustig te gaan losrijden voor we de eerste proef moesten rijden. Rakesh was braaf en liep erg lekker. Eenmaal in de ring voor t eerste proefje vond hij het toch wat spannend, er gebeurde veel omheen en er was ook veel te zien. Met name de witte hekjes waren eng maar ik heb hem gewoon rustig de proef doorgereden. Gelijk door naar de tweede proef in weer een andere bak, hier was minder te zien en na zo'n eerste proef is het toch al minder vreemd. Ook nu weer rustig de proef gereden ook al vond Rakesh het hier ook wel spannend.
Onze punten waren 162 en 171, niet bijzonder maar ik was al heel trots dat Rakesh zich zo goed gedragen heeft! Netjes laden op de heen en terug weg en braaf in een vreemde binnenbak met vreemde paarden.

Weekendje Kootwijkerbroek

Afgelopen weekend zijn we op zaterdag afgereisd naar Kootwijkerbroek om hier gezellig een nachtje te overnachten en zaterdags de 17de de wedstrijd te rijden.
Voor Rakesh was deze wedstrijd alleen maar om kilometers te maken en ons nieuwe zadel op wedstrijd te proberen, maar we gingen niet voor niets! We ging voornamelijk mee als support voor ons endurance maatje Aileen en paard Dushi. Voor haar was dit haar eerste klasse 2 en na al twee keer afgekeurd te zijn zag ze er best tegenop dus hebben Rakesh en ik haar de wedstrijd door geholpen en allerlei nuttige tips en trics meegegeven.

Waar ik zelf tegen op zag was het overnachten, voor ons niet dan.. maar met name Rakesh. Afgelopen keer in Grolloo ging dat niet volgens plan. Gelukkig dit keer in Kootwijkerbroek was er niks aan de hand. Hij had een fijn stalletje en het was er heerlijk rustig, meneer draak had goed geslapen, netjes gedronken *yeeeh* en was behoorlijk aan het stuiteren 's ochtends. Gelukkig konden we de hele dag gebruik maken van de stal dus af en toe kon hij even terug om tot rust te komen. Op stal rustig kunnen poetsen en vlechtjes maken en later ook heerlijk rustig kunnen zadelen.
Daarna naar de start gelopen en ons voorbereid. Het was nog rustig gelukkig en Rakesh leek mooi relaxt.
Een rustig plekje op gezocht om op te stijgen en hup erop.. helaas ging dat niet volgens plan en lag ik er bijna sneller naast als dat ik erop zat omdat Rakesh ineens een rodeo-actie begon. Altijd blij dat mijn moeder hem nog extra vast heeft ik was rustig blijven hangen en stond al gauw weer met 2 voeten op de grond zodra hij rustiger werd. Op voor poging 2 en toen ging het wel goed al was hij nog erg fris. Lekker los gaan draven en ineens had ik zomaar m'n dressuurpaard bij me!

En dan is het tijd voor de massastart, achter de auto aan rustig achteraan met alles mee. Rakesh is altijd overenthousiast dus moet hem altijd goed inhouden, maar uiteindelijk word hij wel rustig en al kwebbelend zijn we in een constant tempo doorgereden, tussendoor op de groompunten even koelen en weer lekker verder. Na een hele poos draven eindelijk een heel stuk galop gedaan en daar werden de paardjes echt weer even wakker van. Eerst moest er geraced worden maar al gauw toch de rem erop gezet, Rakesh voorop en in een normaal galoptempo verder. Dan ben je zo weer een paar km verder, weer gaan draven en een km voor de vetgate gaan stappen. Rustig de tijd genomen en aangeboden. Beide paardjes waren goed dus lekker de rust gepakt. Het waaide ontzettend dus paarden goed ingepakt met dekens om ze warm te houden, als het zo koud is duren 40 minuten wel erg lang maar al gauw zadel er weer op, losstappen en gaan.
Omdat het eerste rondje vrijwel perfect was gegaan met goede waardes enz wilden we het tweede rondje precies zo rijden, dus weer lekker begonnen met draven in een mooi constant tempo. Paardjes hadden er nog steeds zin in dus dat was super. Het ging zo lekker dat we nu al eerder een galopje in hebben gezet en dat vonden de paarden ook fijn.
Na onze lange galop over de prachtige paarse hei gingen we het bos weer in en kwamen we ineens een ponygroep tegen op buitenrit. Rustig gepasseerd en bleek dat er een meisje van hen van haar pony gevallen was en ze lag een stukje verder op het pad. Ook hier rustig langs en toch maar even de organisatie gebeld want er zouden nog veeeel meer ruiters langs komen en ideaal is dat niet. In een rustig drafje doorgegaan tot 1 km voor de finish. Hier weer gaan stappen om de paarden snel en goed aan te kunnen bieden. Rakesh was al snel goed en Dushi na even koelen gelukkig ook! Aangeboden en allebei natuurlijk goed, natuurlijk restte alleen de nakeuring nog dus lekker gaan verzorgen en na een halfuurtje weer aangeboden en ook nu beide weer goed (alleen Rakesh had een hogere hartslag maar meneer wilde niet plassen buiten in de wind, eenmaal op stal ging hij netjes staan plassen).
Voor Rakesh is dit natuurlijk niet uitdagend genoeg maar hij heeft Dushi wel super begeleid en meestal ook het goede voorbeeld gegeven en met daarbij alle tips en trics heeft Aileen haar eerste punt verdiend in de klasse 2!
Als kers op de taart mocht Aileen ook nog naar huis met een 4de plaats! Rakesh en ik waren direct na haar op de 5de plek geeindigd. Een prachtig resultaat dus op een heel gezellige dag. 

Rakesh weer in actie!

Eindelijk goed bericht na het laatste bericht over het trailerladen wat niet ging. Bij Rakesh was het kwartje eindelijk gevallen en met een paar keer oefenen kwamen we van erop lopen en staan naar erop lopen, staan, stang erachter en zelfs de klep dicht en een stukje rijden.

Vrijdag 13 juni was het dan zover.. nu moest het voor 't echie. Rustig begonnen zoals altijd, kleine oefeningetjes om hem weer vertrouwd te maken en na ongeveer 45 minuten was hij er klaar voor en stond ie netjes op de trailer te eten met de klep dicht. Op weg naar Endurance Grolloo 2014!
Aangekomen op het terrein was het nog best rustig dus een mooi plekje gezocht en vervolgens Rakesh van de trailer gehaald om even wat rond te lopen en te eten. Voor hem hadden we een stal gereserveerd waar hij kon slapen dus na een tijdje hebben we hem daar maar gezet zodat hij rustig wat kon eten en even kon wennen. Vetgate alvast klaargezet en daarna spullen uitgezocht die we nodig hadden waarna we gezellig met een aantal mensen bij elkaar zijn gaan zitten eten en natuurlijk nog even het voetbal hebben gekeken.
's Avonds bleek dat Rakesh en buurman en tevens rijmaatje Magnum allebei niet wilden drinken op stal, blijkbaar was het water uit de automatische drinkbak niet lekker of was het hen te onrustig op stal maar drinken deden ze niet..
Shit.. denk je dat je er bent met alleen trailerladen oplossen krijg je zo'n probleem. Gelukkig was er op het terrein een grote drinkbak dus zijn we voor het slapen nog 2x naar die bak gelopen waar we Rakesh en Magnum hebben laten drinken, want daar dronken ze wel!
's Ochtends na het voeren en aanmelden Rakesh weer van stal geplukt, hij had nog steeds niet gedronken op stal dus weer naar de bak op het terrein en even laten drinken. In het heen en weer lopen daar steeds weer langs gegaan in de hoop dat hij dan wel zou blijven drinken en we gewoon lekker konden rijden.
Rustig van start gegaan een paar minuten na de massa zodat we de rust er ook in konden houden. Het tempo wilden we rustig opbouwen en het doel was uitrijden voor de punten.
Met dat doel voor ogen zijn we al kletsend begonnen aan de 82 km, Rakesh en Magnum konden het goed vinden en liepen heerlijk samen en al dravend waren we toch vrij vlot de eerste ronde door! Rakesh begon in deze ronde ook al met drinken op groompunten! Yes met enkele litertjes per keer hebben is dat toch alweer mooi meegenomen.
Bij binnenkomst vetgate rustig de tijd genomen, nog wat laten drinken, goed koelen, dekentje erover vanwege de wind en rustig aangeboden. Alles was in orde dus lekker even rusten, eten en de spullen weer in orde maken voor lus 2.

Besloten deze lus bitloos in te gaan omdat Rakesh wel ontzettend braaf was. Eerst nog even met bitje erbij voor de zekerheid maar na een paar km op een groompunt bit eraf laten halen en aan het zadel gemaakt. Bitloos verder :D en hij bleef superbraaf en fijn te rijden en dan is het echt een toppaard!!
Deze lus wat meer tempo gemaakt galop waar het kon en de slechte stukken draven. Bitloos ging Rakesh nog beter drinken want dat is een stuk makkelijker. Ook op het waterpunt vond hij de rust om uit de bakken daar te gaan staan drinken! Magnum volgde zijn voorbeeld gelukkig en ging ook onderweg drinken!
Dat ze bleven drinken gaf een goed gevoel nadat ik 's avonds toch wel bezorgd was geweest dat we mogelijk niet konden starten of evt moesten stoppen onderweg als hij niet zou drinken.
Hoewel we als laatste van start waren gegaan begonnen we langzaam steeds meer mensen in te halen nu we wat meer tempo konden maken en eigenlijk waren we deze ronde ook vrij vlot door.
In de vetgate weer rustig de tijd genomen voor het aanbieden, eerst even afzadelen en koelen. Beetje drinken nog en aangeboden. Alles weer goed alleen de turgor iets verhoogd, er werd ons op het hart gedrukt goed op te letten dat hij bleef drinken maar na verteld te hebben dat hij goed dronk, ook onderweg was dat geen probleem.

En weer weg voor de volgende lus.

Na de rust weer op pad voor de laatste lus, Magnum was ook goed en mocht gelukkig ook weer met ons mee :) Deze lus was nog maar 20 km, echt de laatste loodjes dus maar zeker niet zwaar! Dit lusje was voor ons nieuw maar erg leuk om te rijden beide paarden hadden er nog zin in en begonnen vrolijk aan het laatste stuk. Nog steeds enthousiast en nog steeds blijven drinken onderweg.
Na de leuke finishfoto vorig jaar met Margje er nog bij vonden we dat we dit jaar toch ook weer een leuke finishfoto wilden. Met z'n 2 was hand in hand finishen een stuk makkelijker te realiseren maar dat moest dan uiteraard even uitgeprobeerd worden onderweg! Dat ging gelukkig prima dus lekker doorgereden naar het eind. Op de galopbaan een galopje in gezet en daar gingen we, hand in hand de finish over! Rakesh vond het sprintje wel erg leuk dus die zette nog even flink aan waardoor we net iets voor Heidi en Magnum over de finish kwamen en stonden we op plaats 4.
Rustig even wat uitgestapt en lekker afgezadeld zodat we Rakesh konden gaan verzorgen voor de nakeuring.
Goed gekoeld en afgesponst zodat hij weer lekker schoon was, daarna z'n fleecedekentje weer om. Even laten eten en drinken wat hij wilde maar al gauw vond hij het gras toch lekkerder dus zijn we rustig gaan stappen (met af en toe een hapje gras) om te zorgen dat z'n spieren soepel zouden blijven voor de nakeuring.

Netjes op tijd aangeboden voor de nakeuring, Rakesh stond lekker te relaxen terwijl een studente hem nakeek, alles was goed dus op naar de locomotie, de veterinair besloot een ridgeway trot te doen, dat wil zeggen dat ze de hartslag meten voor en na het voordraven en aan de hartslag het herstel aflezen, de hartslag na het draven moet onder een bepaalde waarde zijn om goed te zijn. Bij Rakesh was dat gelukkig prima in orde, voor het draven zat hij op 48 en na het draven 52 :) prima herstel dus.
Met Magnum ging het helaas niet zo goed. De waardes waren over het algemeen goed maar de hartslag wilde maar niet omlaag, niet goed dus.. op naar een veterinair en daar werd besloten dat Magnum aan het infuus moest, de hartslag bleef dalen en stijgen en ze konden er niet precies achter komen waarom. Na de hele middag aan het infuus voelde Mag zich gelukkig een stuk beter!

Ondertussen hadden wij al vanalles opgeruimd en zijn we uiteraard even naar de prijsuitreiking geweest. We zijn inderdaad geëindigd op de 4de plaats met een gemiddelde snelheid van 15,5 km/u, heel netjes dus en daarmee ook onze 3de en laatste benodigde punt binnen om klasse 4 te mogen starten!

 Uiteraard super trots op Rakesh, hij heeft het vochttekort van t niet drinken 's nachts weer goed aangevuld door goed te drinken onderweg. Verder was hij hartstikke goed te rijden en kon ik merken dat onze dressuurlessen ook goed zijn voor het buitenrijden, de communicatie tussen ons was daardoor erg goed en daardoor hebben we lekker bitloos kunnen rijden.

Eindsprintje na de finish

Plannen zijn er om in het water te vallen..

Plannen zijn er om in het water te vallen, toch?
We hebben al even niks meer van ons laten horen, niet dat er wat gebeurt is maar op het moment zijn we even met andere dingen bezig als wedstrijden rijden en trainen.
Begin dit seizoen bij onze eerste wedstrijd in Kootwijkerbroek wilde Rakesh niet meer de trailer op, uiteindelijk na 2u lang proberen stond hij dan eindelijk. Alsnog op weg naar Kootwijkerbroek maar helaas niet de afstand kunnen starten die ik graag wilde rijden.
Daarna gelijk maar besloten dat er nu toch echt iets moest gebeuren met dat trailerladen want zo kon het niet langer..
Zo gezegd, zo gedaan en een paar dagen later hadden we les 1 in trailerladen op de wijze volgens Parelli. Wonder boven wonder liep Rakesh na anderhalf uur les weer de trailer op. Enige wat ons nog restte was nu zelf verder oefenen tot hij vertrouwd genoeg was en hij weer gewoon mee kon.
Helaas bleek het erop lopen alleen maar stap 1 want na tig keer oefenen liep hij er braaf op en weer af en weer op enz maar blijven staan ho maar.. Nog maar een keer een lesje genomen voor wat tips en trics om te zorgen dat hij zou blijven staan maar dit lijkt toch moeilijker dan gedacht. Nu anderhalve maand later vanaf dat we begonnen zijn met oefenen loopt hij de trailer op, kan daar rustig blijven staan maar loopt door de druk heen wanneer hij er weer af loopt.. Wel blijft hij een pasje staan als je druk geeft maar de bedoeling is toch dat hij straks weer naar voren loopt zodra hij druk voelt.
Ik ben blij dat we weer zo ver gekomen zijn met trailerladen, maar af en toe word ik er ook wel een beetje hopeloos van dat dit laatste stapje zo enorm langzaam gaat..

Ik kan niet wachten om weer lekker op stap te gaan om te trainen en wedstrijden te rijden en alsnog onze doelen te behalen die ik voor dit jaar bedacht had.
Hopelijk dus gauw weer een verslagje van een wedstrijd!