Begin van het jaar besloten we te verhuizen naar een andere stal. Terug naar ons oude vertrouwde bos. Eind Februari was het zover en verhuisden de paarden naar hun nieuwe maar tegelijk bekende plek, mooi op tijd voor het wedstrijdseizoen en dus konden we nog een aantal keer lekker trainen in het bos. Niet lang daarna sloeg het Rhinovirus toe en ookal was er bij ons in de buurt niks toch werden we verplicht op het erf te blijven met de paarden. Gelukkig werd dat verbod ingetrokken kort voor onze eerste wedstrijd en konden we ook nog een paar keer het bos in ter voorbereiding op die eerste wedstrijd.
Deze eerste wedstrijd was voor ons de korte klasse 1 in Kootwijkerbroek. Een leuke wedstrijd om mee te beginnen en te kijken hoe het met de conditie van Rakesh staat (waar uiteindelijk niks mis mee bleek te zijn na een winter niks doen). Rakesh was zoals altijd enthousiast maar ook relaxt. De 26 kilometer liep hij makkelijk uit. Onderweg hadden we alleen de P/A om te stoppen en konden we de hele rit lekker door rijden. Uiteindelijk zijn we hier 9de geworden met een snelheid van 11,954 km/u. Een goede eerste wedstrijd dus en dat geeft goede zin voor de volgende wedstrijd want het was de bedoeling om nog 4 klasse 2 wedstrijden te starten.
Ons klasse 2 debuut reden wij een maand later in Ommen (53 km), dezelfde wedstrijd waar we een jaar eerder onze eerste klasse 1 reden. In een jaar al zoveel verder besefte ik na de tijd want een jaar daarvoor was onze eerste endurance rit een rit van ruzie en communicatie problemen. Rakesh besliste wat hij wou en ik had daar niks mee te maken vond hij. Gelukkig gaat het nu heeeel anders. Lekker vlot van start gegaan en hem ook lekker laten lopen. Na een tijdje met een paar anderen samen gereden tot de vetgate en na de vetgate weer even met een ander verder gereden maar later toch alleen door gegaan omdat Rakesh toch graag wat meer tempo wilde maken. Uiteindelijk leken we toch wel harder te rijden dan ik in eerste instantie had gedacht dus moesten we wat tempo terugnemen en konden we uiteindelijk finishen met een snelheid van 14.665 km/u en uiteindelijk bleek dit zelfs een 5de plaats waard te zijn. Onze eerste punt in de klasse 2 was binnen! Wat was ik trots en wat hebben we veel leuke reacties gekregen op dit super debuut.
Na een week rust en nog een paar weken doortrainen volgde in Juni onze 2de klasse 2 in Renkum (54,7 km). Ook Renkum hadden we het jaar ervoor gereden en was voor hem bekend terrein. Na een iets lastige start vanwege enge tenten en spandoeken konden we weer vlot doorrijden met stukken draf afgewisseld met stukken galop en dan ben je zo bij de vetgate. De vetgate was op het terrein en Rakesh vond het even vreemd om hier weg te gaan maar eenmaal op het zandpad was het prima. Na een domme schrikactie van Rakesh lag ik er naast maar kon zo weer opstappen en verder met onze 2de ronde. Ook deze ronde ging weer erg lekker hoewel hij het laatste stuk toch wat lastiger vond nu we alleen reden maar met behulp van onze grooms kwam hij er wel weer doorheen en konden we zelfs nog het laatste stuk galopperen. 2km voor de finish zijn we gaan draven en een km voor de finish gaan stappen en bij de finish hadden we zelfs nog tijd over om hem rustig af te zadelen en te koelen voordat we echt aanboden. Dit bracht onze snelheid uiteindelijk op een 14.982 km/u en daarmee een 4de plaats! Weer een punt binnen dus.Op naar onze laatste punt in de klasse 2 was de wedstrijd in Drents Friese Wold de volgende op de planning ware het niet dat 2 weken voor die wedstrijd Rakesh ineens met 4 enorm dikke benen stond. Stress!! want wat was er met hem aan de hand? Hij was niet kreupel maar wel stijf maar liep nog steeds met alle enthousiasme wat hij had ook al was het hartstikke warm. Op een ochtend stond hij er zo sipjes bij dat ik de veearts heb laten komen. Zij heeft hem nagekeken en toen bleek dat hij koorts had en wel 42 graden! Wat voelde ik me dom.. Dat ik dat niet zelf kon bedenken, gelukkig waren we er nog gewoon op tijd bij en heeft ze Rakesh koortsremmer en pijnstiller gespoten en moest hij met een paar dagen wel opknappen. Gelukkig kon ik die periode de meeste dagen 's ochtends en 's middags komen en tussendoor naar m'n werk. Iedere ochtend kwam ik hem even poetsen, z'n stal doen en even wandelen, dan door naar mijn werk en 's middags weer terug en weer knuffelen en nog even wandelen of erop en een stuk stappen. 2 dagen nadat de veearts was geweest voor hem zou ze nog een keer komen en gelukkig was hij die dag al goed opgeknapt. De dikke benen waren weg en hij was weer een stuk beter te pas en hoefde ze niet nogmaals medicatie te spuiten.
Gelukkig was hij weer beter maar Drents Friese Wold werd dus niks voor ons. Rustig aan zijn we maar weer verder gaan trainen en ondertussen maar kijken wat we dan konden rijden want die laatste punt in de klasse 2 moest er toch echt wel komen dit jaar.
Uiteindelijk leek Grolloo in September ons een geschikte wedstrijd. Helaas dacht Rakesh daar anders over. Op de dag van vertrek vertikte hij het om de trailer in te gaan terwijl hij anders binnen 5 minuten op de trailer staat. Minstens 20 minuten zijn we bezig geweest voor hij erop stond maar toen konden we ook vertrekken. Met deze 20 minuten hadden we helaas wel kostbare tijd van onze best wel strakke planning verspilt. Eenmaal aangekomen op het terrein waren de taken verdeeld en ging iedereen gauw doen wat hij/zij moest doen zodat we toch snel konden starten. Uiteindelijk na aardig wat gedoe zoals Rakesh die zich verstapt met voordraven maar zich gelukkig snel herstelde, vertrokken we 10 minuten na de massastart. Helaas was de motivatie bij Rakesh ver te zoeken die dag en dieselden we dus maar rustig door de eerste lus. Op de vetgate lekker genoten van onze rust en na een halfuurtje weer verder. Gelukkig kregen we bij het vertrek de vraag van iemand of ze met ons mee mocht rijden. Ze reed op een hengst en voor de eerste keer was hij alleen maar dat ging niet. Samen hebben we de 2de lus gereden en eindelijk kwam er wat tempo en enthousiasme bij Rakesh naar boven. De 2 heren liepen heerlijk samen en uiteindelijk verliep deze 2de lus lekker vlot en konden we ook nog een paar mensen inhalen. De finish verliep ook makkelijk en geheel onverwacht eindigden we op een 3de plaats met een snelheid van 13,864 km/u en hoewel het niet heel makkelijk ging was wel onze 3de en daarmee laatste punt in de klasse 2 ook echt werkelijkheid!Ons doel was behaald, Rakesh en ik zijn startgerechtigd voor de klasse 3. Met het behalen van dit doel ging voor Rakesh zijn vakantie in. Eerst een poos rust om te herstellen en daarna lekker dressuurmatig rijden, gewoon leuke, gekke dingen doen en lekker voor ons plezier buitenrijden. Tenminste zo zag ik ons de winter wel doorkomen ware het niet dat door omstandigheden de paarden alweer moesten verhuizen zoals ik een paar weken terug al vertelde in mijn vorige blog.
Inmiddels staan we nu een maand op onze nieuwe stal maar de paarden voelen zich meer thuis als eerder. 's Ochtends na hun hooi en brok gaan ze samen de wei op, weer of geen weer, daar hebben ze ook hooi en natuurlijk de restjes gras die er nog staan. 's Middags als wij komen doen we hun stallen en evt mesten we de wei uit waarna we de paarden ophalen en evt wat gaan doen maar als dat niet uitkomt vinden ze het ook prima als we ze op stal zetten. Daar gaan ze lekker verder met hooi eten en lopen ze niet te zeuren om aandacht ofzo. Ook het in de wei staan vinden ze prima en staan ze rustig de hele dag zonder dat ze aan het hek komen staan omdat ze naar binnen willen. Vaak tegen een uur of 5 als het wat slechter weer is komen ze toch wel graag als je eraan komt maar zeuren doen ze niet.
Zelf heb ik ook meer rust in mn hoofd gekregen, ik slaap beter en kan Rakesh met een gerust hart achterlaten. Sinds we hier staan en hij zijn rust gevonden heeft kan ik hem gewoon longeren op stemcommando's terwijl ik voorheen vaak een zweep nodig had. Ik ben benieuwd hoe het gaat als we vaker gaan rijden. Toevallig hebben we gister weer eens gereden en na even longeren kon ik er zo op en hebben we even lekker gereden.
Wij voelen ons heerlijk hier en ik hoop dat dit voor een goede start van het nieuwe jaar en nieuwe enduranceseizoen zorgt!
Bij deze wil ik ook al mijn lezers vast heel fijne kerstdagen wensen en een gelukkig nieuwjaar!!
