Trainen in Kootwijkerbroek

Afgelopen weekend zijn we afgereisd naar Kootwijkerbroek om hier de korte klasse 2 van 44 km te rijden als training. Het trainen op snelheid lukt op onbekend terrein nooit zo goed als je de route niet kent en een uitgezette wedstrijdroute bied dan uitkomst.

Zo gezegd zo gedaan en dus stonden we na alle gebruikelijke zaken op de wedstrijd om 9u aan de start van de 44 km. Deze keer had ik besloten vooraan te starten in de massa om te voorkomen dat ik vaak achter langzamere groepjes te komen waardoor ik niet het gewenste tempo zou kunnen rijden.
In een groep van 5 hadden we al gauw afstand en een paar kilometer later waren we er al 2 vooruit. Rakesh was de spanning weer kwijt van de start maar zo nu en dan nog steeds onrustig en niet constant qua tempo dus besloot ik al gauw alleen verder te gaan en een eigen tempo te zoeken.
Dat tempo was gauw gevonden en lag rond de 18km/u dit tempo kunnen we draven en is ook een rustig galoptempo voor Rakesh. Omdat ik ook benieuwd was naar de hartslag op wedstrijd had ik de hartslagmeter om gedaan en ook nu was goed te zien dat galop makkelijker af ging en dus zijn we de stukken galop steeds meer gaan verlengen. Eenmaal alleen was hij ook snel ontspannen en kon ik hem makkelijk met een losse teugel rijden.
Na niet al te lange tijd waren we al bij het afgesproken groompunt waar we even goed gekoeld hebben, Rakesh had het toch al wel een beetje warm maar hij heeft niet veel geduld dus we zijn ook snel weer verder gegaan. Met dit tempo kwamen we ook al snel weer aan bij de vetgate, op tijd gaan stappen en koelen en bij binnenkomst gauw kunnen aanbieden. Alles was goed dus gauw naar onze plek en lekker eten, deken erover tegen de wind en even genieten van de rusttijd.

Gelukkig is een halfuur niet lang want de wind was toch best koud voor gekoelde paardenbillen dus weer gauw gezadeld en gaan stappen, eerste stuk van de route ook nog gestapt om zijn spieren weer op te warmen, Rakesh vond al gauw dat draven ook weer kon dus maar gaan draven om hem rustig te houden en op het eerste zandpad gaan galopperen. Hij voelde goed en was nog fris en vrolijk dus het tempo langzaam wat opgevoerd, de hartslag bleef laag dus op hoger tempo doorgereden. Ik wist dat er nog 1 iemand voor ons reed dus als we die in konden halen was dat natuurlijk helemaal mooi. Oftewel op mini-missie naar plek nr 1. Lekker door gegaloppeerd en weer hetzelfde groompunt meegepakt om te koelen. Na het groompunt kwamen we steeds dichterbij de nr 1, Rakesh was nog steeds fris en vlug dus het tempo kon ook nog wel wat omhoog. Niet veel later konden we haar inhalen maar omdat haar paard liever met ons mee wilde zijn we het laatste stuk samen gaan rijden. Ik wist dat zij niet zo snel aan zou kunnen bieden als wij met Rakesh en samen is gezelliger als alleen dus zo zijn we naar de finish gereden. Ruim op tijd voor de finish ging ze inderdaad rustiger rijden terwijl ik nog even door kon rijden.
Zo kwamen wij dus als eerste aan bij de finish daar eerst afgezadeld en gekoeld en gestapt en nog meer gekoeld en gestapt met een deken erover heen, met tellen bleef zijn hartslag twijfelachtig maar aanbieden moesten we toch dus op 9 minuten van de 10 maar gaan aanbieden. Rakesh wist vast wat de bedoeling was want hij had een nette hartslag van 48. De topper! Gauw naar de spullen en verzorgen voor de nakeuring.
Ook op de nakeuring was hij helemaal goed en de hele dag door dezelfde waardes.

Daarna hebben we nog lekker even rondgelopen en Rakesh laten eten, omdat we mooi op tijd klaar waren hebben we hem ook al snel weer in de trailer gezet zodat hij lekker thuis in de wei kon uitrusten.
Zelf ben ik nog teruggereden om bij de prijsuitreiking te zijn want ik moest wel mijn eerste prijs in ontvangst nemen. Voor mijn superpaard kreeg ik een zak lekkere slobber en ik heb een hele mooie cap gewonnen die ik helemaal in kleur mocht kiezen en binnenkort naar mij toegestuurd word.

Uiteindelijk hebben we 17.4 km/u gereden, ben heel trots op Rakesh dat hij dit goed heeft volgehouden en ook de dag erna had hij nergens last van.