Tijdens het trainen over de heuveltjes en de stenige ondergrond leerde Rakesh al gauw goed zelf na te denken over hoe en waar hij zijn voeten neer moest zetten.
Goed voorbereid gingen we dus 7 September vroeg op pad naar Haarle, om 8 uur gingen we van start voor de eerste lus. Ik wil de het rustig aan doen omdat we deze keer wel alleen zouden rijden maar daar had Rakesh de eerste ronde een andere mening over. Uiteindelijk zijn we deze ronde toch rustig door gekomen, veel gedraafd en later wat gaan afwisselen met stukjes galop. We begonnen ergens in het midden en kwamen uiteindelijk vrij voorin binnen bij de vetgate. We konden lekker vlot aanbieden en hadden deze keer 45 minuten rust dus echt de tijd om goed te eten en Rakesh te verzorgen. Op tijd weer gaan opzadelen en op pad voor de tweede lus, deze lus liep over voor ons onbekend terrein maar was wel een kort rondje namelijk maar 22 km. Met de nieuwe routeaanduiding moesten we even zoeken maar al snel waren op de juiste weg. Vrij in het begin al kwamen we samen met een andere ruiter en daar hebben we de hele ronde mee samen gereden. Deze ronde was erg lastig en daardoor op sommige stukken ook best zwaar. Er zaten niet zozeer veel heuvels in maar op een aantal stukken zaten veel boomwortels in het pad waardoor we goed op moesten letten. Tempo maken kon dus zeker niet dit rondje maar zo samen en in een lekker drafje en waar kon een galopje zijn we de ronde goed doorgekomen. Inmiddels reden we afwisselend vooraan en achter de eerste ruiters. Bij de vetgate konden we ook nu weer snel aanbieden met een mooie hartslag en ook nu weer 45 minuten rust. Helaas bleek dat degene waar we het hele 2de rondje hadden samen gereden niet weg mocht nadat haar paard plots heel slecht in orde bleek en moesten we het 3de rondje in ons eentje op pad. Zo'n laatste ronde is dan toch best zwaar.. Bij het wegrijden op de vetgate keek Rakesh nog een paar keer om of het echt wel klopte maar ja het klopte toch echt. Het eerste stukje kon ik oprijden met 2 anderen maar al gauw stopten zij bij een groompunt om te koelen. Wij zijn doorgereden en toen reden we voorop en alleen verder. Dat was wel weer even lastig maar ik kon Rakesh goed motiveren om weer verder te gaan. Deze lus was hetzelfde als de 2de ronde en dat was in ons voordeel, Rakesh had snel door waar we heen gingen en dat hielp. Ook voor de lastige stukken was het makkelijk want we hadden dit al gelopen dus nu wist Rakesh ook hoe hij hiermee om moest gaan. Ik kon hem de vrije hand geven en hij dacht heel goed mee, zette geen pas verkeerd en zo konden we mooi snel over alle slechte paden. Galopperen waar het kon en zo lekker verder rijden, goed drinken en koelen op de groompunten en zo door naar de finish. Af en toe heb ik nog even gekeken of er nog iemand achterop kwam rijden maar ik heb niemand meer gezien. Zo kwamen we alleen aan bij de finish, voor het idee nog even rustig aangegaloppeerd en in galop gefinisht.
Voor ons was dit de laatste wedstrijd van dit seizoen en met dit resultaat hebben we het seizoen mooi afgesloten! Volgend jaar zie je ons weer op wedstrijd, wel zal ik weer bij de mendurance in Hellendoorn vrijwilligen op 5 Oktober en zal ik natuurlijk al onze andere avonturen nog met jullie delen.
