1000 goedgekeurde kms met Rakesh

Eigenlijk moest dit een andere titel krijgen maar samen met Rakesh heb ik de grens van 1000 goedgekeurde wedstrijdkms gehaald!
Onze teller staat nu op 1040 km! 

De wedstrijd in KWB was voor ons niet meer dan een training. Met al een tijdje een hoger doel in de planning (onze eerste 120er) hadden we de afgelopen week thuis al meerdere kilometers gemaakt en KWB zou de afsluiter worden van deze bloktraining met een totaal afstand van 120 km.

Nadat we thuis met onze basissnelheid van ong 14 km/u al zo'n 80 km hadden afgelegd was mijn planning om de 44 km met zo'n 15 a 16 km/u af te leggen. Rakesh bood echter heel wat anders aan.. We wilden wel doorrijden dus mooi vooraan gestart en gelijk lekker door gaan rijden. Zo vooraan kon ik lekker rijden, geen gezeur of gedram van Rakesh zn kant maar gewoon een lekker relaxt paard onder me. Samen met Dushi dieselden ze vrolijk door en uiteindelijk reden we met zn twee lekker vlot dat eerste rondje door. Met ruim 16 km/u gemiddeld kwamen we de vetgate binnen. Rakesh zat toen we het terrein op kwamen al onder de 60 maar we moesten toch afzadelen en ook even wachten tot Dushi ook goed was om aan te bieden. Allebei goed dus lekker uitrusten in de vetgate.
Rakesh ging goed eten en drinken, hij liep lekker te bunkeren in alle verschillende dingen aan voer die er voor hem stonden! Zo zien we dat graag. 

Bitloos de 2de ronde in en weer lekker gaan rijden. Net op t zandpad en vlak voor t hek viel Willemien van Blossom af, dat was wel ff schrikken want dat ging behoorlijk hard! Terwijl Aileen Willemien hielp gingen wij Blossom ophalen die een paar meter verder was blijven staan.
Gelukkig waren ze beide oke en kwam er iemand aanlopen die haar zou helpen om weer op te stappen en zijn we weer verder gereden.
Even uit het ritme maar toen we weer op weg waren was dat al gauw weer goed. Dushi en Rakesh lopen altijd zo fijn samen!
Rakesh dronk goed onderweg bij mijn grooms en uit de ton op het waterpunt!
En dan ben je zo weer op t stuk over de hei en dan zonder dat je t beseft ben je ook al bijna weer bij de finish.
Ondanks dat het dan staptraject is toch voor de lol hand in hand gefinisht en de vets/jury/organisatie mochten inie mine mutte doen wie van ons er 1 en 2 zou zijn.

Uiteindelijk lag onze gemiddelde snelheid op 17 km/u en moest ik rakesh onderweg vaak nog tegenhouden om niet harder te gaan. Tja ik kan niet anders zeggen dan dat het gewoon een toppertje is!

Op vakantie met Rakesh!

Oke een vakantie mag je het misschien niet echt noemen maar het klinkt wel leuker dan een heuveltjes bootcamp. Afgelopen vrijdag 5 juni heeft papa Rakesh en mij en al onze spullen gedropt bij het Pferdehof Montferland. Voor het geval je het herkend, dat is inderdaad de locatie waar ook de endurance Montferland start.
Wij mochten dus samen met Aileen en haar Dushi een weekendje genieten van hun gastvrijheid. Aileen had hier in 2014 een overnachting gewonnen die ze dit weekend verzilverd heeft en ik was mee voor de gezelligheid :p want samen rijden, trainen en leuke dingen doen is vele malen beter dan alleen.

Het is al een behoorlijke tijd geleden dat ik echt op vakantie ben geweest dus alleen t inpakken al voor mezelf en voor Rakesh was soms toch nog wel lastig. Als je dan denkt dat je alles hebt houd je toch dat gevoel dat je wat vergeten bent en daarnaast heb je altijd dingen ingepakt die je uiteindelijk toch niet nodig hebt.
Eenmaal aangekomen bij het Pferdehof stond Dushi al in haar weitje en had Aileen de complete rondleiding gehad. Rakesh zijn wei was ook al klaar dus hij mocht gelijk uit de trailer en lekker t land op.
We kregen een schattige blauwe pipowagen toebedeeld met uitzicht op de weitjes en voor t huisje een zitje. Na eerst zelf de omgeving te hebben verkend en te hebben gegeten gingen we 's avonds met de paarden op pad om t bos te verkennen. Gewapend met een kaartje in de hoop dat we zo niet zouden verdwalen maar dat was gelukkig niet nodig en waren we zelfs nog terug voor t voorspelde noodweer. Paardjes buiten in de regen en wij binnen met een filmpje. Tussen de buien door 's avonds nog even hooi brengen en de paardjes welterusten wensen is leuk maar 's ochtends wakker worden en als eerste je paardjes zien (Nah vooruit, de eerste die ik zag was Aileen) en een knuffel kunnen geven als je ze komt voeren is nog veel leuker!
's Ochtends mooi op tijd gaan rijden en (deze keer met Ilva als begeleiding) zodat we 's middags lekker zelf van de zon en de mooie omgeving konden genieten om als afsluiter 's avonds nog samen een rondje te maken met de paardjes. Laatste nachtje slapen alweer en 's ochtends ons laatste rondje op de planning. Toch een knappe prestatie ook om t hele weekend niet te verdwalen en dat gewoon op de laatste dag te doen. Maar dankzij ons kaartje wist ik nog steeds waar ik was, we konden alleen t ruiterpad niet terugvinden XD meneer de boswachter vond t helaas minder leuk, maar we zijn m dankbaar voor t wijzen van de weg en t niet uitdelen van een boete a 97 euro..
Eenmaal weer terug was t helaas ook tijd om alles weer in te pakken. Paardjes ondertussen nog even in de wei, zij waren als laatste aan de beurt.
Gelukkig zien we Aileen en Dushi snel weer in Renkum waar we samen de 88 km rijden!

KWB met een heel relaxt paard!

Een heel relaxt paard en bijna zou ik zeggen een heel ander paard, maar wel in positieve zin.
Vorig jaar wanneer we Rakesh 's ochtends kwamen halen op stal was hij al stik nerveus en met trailerladen nauwelijks bereikbaar, hij sloot zich gewoon voor je af en ging alleen uit van zijn overtuiging dat het erg spannend was. Tijdens de wedstrijd zette zich dat voort, had hij geen tijd voor stilstaan/eten/drinken en voornamelijk geen rust in zn koppie.

Nu weten de meesten natuurlijk dat we al een behoorlijke poos echt druk bezig zijn met oefenen met trailerladen en dat dat tegenwoordig echt heel goed gaat. Daarnaast kan ik aan meerdere dingen merken dat hij echt weer een stukje stoerder en wijzer is geworden.
Vanochtend bleek dat ook weer toen we op stal aankwamen en meneer nog heerlijk in zijn stal lag  :shock: Opstaan was niet zijn eerste keus dus ben ik eerst even bij hem gaan zitten om te knuffelen en wat hooi te geven. De rest van zn eten gegeven, vlechtjes gemaakt en pony ingepakt voor de volgende opgave: trailerladen...
Even vond hij het spannend maar met een paar kleine grondwerkoefeningetjes had ik zijn gedachten weer bij mij en konden we gaan laden. Paar keer op en af en eromheen etc en vervolgens er weer op en stang erachter. Even voelde ik een twijfeling van zijn kant, maar na een voorzichtig stapje naar achter besloot hij dat het goed was en bleef netjes staan :) Trailerrijden vind hij geen enkel probleem dus een uur later waren we op het wedstrijdterrein.

Rustig aangemeld, vetgate ingericht, voorgekeurd, etc. Opstappen voor de start is altijd even kritisch, maar dat ging gelukkig heel netjes vandaag.
We gingen gezellig samen met vriendinnetjes Dushi en Aileen rijden en ook Iris en Zirconia erbij.
Voor het eerst met een ander bit gereden tijdens de massastart zodat ik hopelijk niet zoveel energie zou verspillen met hem tegenhouden en dat heeft erg goed uitgepakt. We konden rustig ergens midden in de massa rijden zonder als een idioot te lopen stuiteren en rennen. Hij ging al gauw in een mooi tempo lopen met de rest en als hij zich weer bedacht was hij makkelijk terug te rijden zonder drama of getrek.

Dat we beide dressuurmatig een heel stuk vooruit zijn gegaan was ook goed te merken vandaag. Rakesh liep vanaf het begin erg fijn en lekker over zn rug, had een mooi gebalanceerd en gecontroleerd tempo waardoor ik goed kon zitten en rijden. Dat heeft hij de hele weg volgehouden.

 De 2de lus zijn we enkel met Dushi en Aileen vertrokken, samen een match made in heaven blijkt wel weer (eerste lus ook veel naast elkaar gereden) want de hele weg hebben beide paarden netjes naast elkaar gelopen in exact hetzelfde tempo zonder dat een van beide onder of boven het eigen tempo zat. Wat superfijn om op zo'n manier een wedstrijd uit te rijden met 2 zulke relaxte paardjes.

Tja wel een heel technisch verhaal opzich maar ik heb doordat we zo fijn gereden hebben echt ontzettend genoten van mijn superpaard, de prachtige omgeving en deze mooie rit!

We mochten als kers op de taart ook nog naar huis met een mooie 3de prijs :)