Een ziek paardje.

Zo ben je lekker aan het trainen.. en zo ineens kan je alleen maar wandelen omdat je paard ziek is.
Afgelopen weekend overkwam ons dit. Mijn allerliefste paardje wilde het liefst geen pas meer zetten en had ontzettend dikke benen.

Donderdag klopten er al een aantal dingen niet, hij had een te hoge hartslag na de rit voor zijn doen en hij was te warm. Ik zocht er niks achter, het was warm dus misschien had hij zich een beetje té druk gemaakt. Vrijdag kwamen we 's middags en toen stond hij in de wei met ontzettend dikke achterbenen. We zijn dus maar gaan stappen. Zadel erop en stappen. Na zo'n halfuurtje waren zijn benen weer dun en konden we ook weer gewoon draven en galopperen. Prima dus, dachten we..
Helaas stond hij zaterdag ook met dikke achterbenen en begonnen zijn voorbenen ook op te lopen dus zijn we nogmaals maar gaan stappen en als zijn benen weer dun waren ook draven. In het bos liep hij heerlijk, lekker actief en blij maar eenmaal op stal was hij weer behoorlijk sloom. Maar het was warm dus waarom zou je je zo druk maken.
Zondag had hij voor en achter dikke benen en hij was wel sloom maar het was ook nog steeds abnormaal warm. Toch even erop, wat stappen en draven en een klein galopje. Uiteindelijk liep hij best wel.
Maandag bleek dat mijn gekke paardenvriendje dit allemaal op ontzettend veel kracht en doorzettingsvermogen heeft gedaan. Wat was mijn paardje ziek.. De dierenarts kwam hem nakijken en toen bleek dat hij maar liefst 40,2 graden koorts had!! Voor een paard is dat ontzettend hoog.. Hij kreeg een spuitje tegen de zwelling en de koorts en hij zou er eetlust van krijgen. Gelukkig had hij nog best wel eetlust want een flink pak hooi ging er echt wel in en zemelen met muesli, appels, wortels en brokjes ook.
Maandagmiddag na het werk weer terug naar stal om hem nogmaals de temperatuur op te meten. Gelukkig was die toen al gezakt naar 37,2 maar hij had nog wel dikke benen. We mochten stappen van de dierenarts erop of ernaast dus dat hebben we braaf gedaan. Rakesh stond liever stil maar zolang ik het vroeg liep hij wel mee, af en toe stonden we weer even stil om daarna toch weer stapje voor stapje verder te gaan. Erop ging beter want dat vind hij veel leuker, wel moest ik goed opletten dat hij zijn voeten goed optilde want dat was toch wel zwaar. Dinsdag ging het gelukkig alweer wat beter met een temperatuur van 36,8 en geen dikke benen! We hebben toen lekker een klein stapritje gemaakt samen met mama en Irma. Woensdagochtend zou de dierenarts weer langs komen en toen stond Rakesh er al een stuk beter bij! De dierenarts vond hem goed genoeg en hij hoefde niet nog een keer een spuitje met koortsremmers, wel werd hij nog even helemaal nageluisterd of er niet toevallig een andere infectie bij ingeslopen was maar dat was gelukkig niet zo. 's Middags vanaf werk weer terug naar stal gefietst en weer een ritje gemaakt, veel gestapt en uiteindelijk ook een klein stukje gedraafd.

Nu een paar dagen later is Rakesh weer hartstikke fris en fruitig. Af en toe nog wel gauw moe maar hij loopt buiten te hard te stuiteren om nog stapritjes te kunnen maken. We maken nu dus maar veel rustige drafjes en een klein stukje galop en ondertussen voeren we hem goed bij om zijn energie aan te vullen zodat hij ondertussen ook goed op kan knappen. Maar wat kan je je naar voelen zeg als je paardje zo ziek is.. bah :( Ik voel me ook behoorlijk stom dat ik dat gemist heb, maar één ding is zeker! De volgende keer mis ik zoiets echt niet nog eens. Zodra er iets niet klopt gaan we hem temperaturen.