Wat ik eigenlijk het meest vervelend vind zijn mensen met loslopende honden. Honden passeer ik eigenlijk altijd in stap of in een heel rustige draf om vervelende situaties te vermijden.
Ben je net lekker aan het galopperen, moet je weer gaan draven of stappen omdat er een hond achter je aan rent die achter paarden aan rennen veel leuker vind dan luisteren naar zijn baasjes. Of mensen op de fiets die je passeren met een loslopende hond naast de fiets die net op het moment dat je langs rijd toch ineens uitvalt naar je paard. Gelukkig zijn er ook genoeg mensen in het bos die hun hond wel onder controle hebben en hem netjes naast zich roepen als je langs komt.
De volgende irritatie is denk ik wel de automobilisten die geen rekening met je houden. Laatst reed ik netjes in de berm met Rakesh en toch presteerde iemand het om ons op een haar na te raken met zijn zijspiegel zo dicht reed hij langs ons heen. Rakesh schrok zich een ongeluk van de auto die veel te hard zo dicht langs ons kwam scheuren maar is vrij nuchter, kalmeert gelukkig weer snel en trekt zich niks aan van een boos iemand op zijn rug. Buiten het niet afstand houden met passeren vind ik te hard rijdende auto's ook zeer vervelend en voornamelijk als er een aanhanger achter hangt met rammelende spullen (tja het weggetje waar wij langs moeten stappen is ook erg hobbelig en niet geasfalteerd). Rakesh kan als hij weer zo'n bui heeft hier behoorlijk van in de stress schieten en dan durven mensen ook nog boos te kijken als hij bijna op de straat gaat staan springen omdat er een rammelend gevaarte langs komt.
Wat mij nog het meest opvalt is dat de mensen waar je het niet van verwacht nog het meest vriendelijk zijn in het verkeer, regelmatig worden we ingehaald of gepasseerd door opa's of oma's die met 60km/u langs racen terwijl de jongere in zijn volkswagen polo met keiharde boemboem muziek netjes aan de kant gaat staan tot je voorbij bent.
En om even terug te komen op het eerste voorbeeld wat ik noemde: mensen die op het ruiterpad lopen of fietsen. Een ruiterpad heet niet voor niets een ruiterpad en is zoals de naam misschien al doet vermoeden alleen toegankelijk voor ruiters. Wat mensen hier niet aan snappen weet ik niet maar ik denk dat zij niet inzien dat het behoorlijk vervelend kan zijn als je elkaar op een pad van nog geen meter breed moet passeren waar dat eigenlijk niet past. Zij vinden het toch ook vervelend als je je als ruiter op een leuk wandel of fietspad begeeft? Nou moet ik eerlijk zeggen dat de borden van de ruiterpaden af en toe goed verscholen staan tussen de begroeiing en ze dan slecht te zien zijn, dan neem ik niemand iets kwalijk maar meestal zijn de bordjes duidelijk te zien.
Maar uiteraard zijn er in het bos ook genoeg leuke dingen. Ik geniet van de kindjes die glunderen als je langskomt te paard, mensen die je nakijken en altijd een vriendelijk woord klaar hebben omdat ze het mooi vinden om ruiters in het bos te zien. Of gewoon al de mensen die vriendelijk lachen als je langskomt. Die mensen heb je toch even een leuk moment bezorgd alleen al door daar te rijden, vriendelijk te groeten of even te zwaaien of knikken.
Wat zijn jouw irritaties als je lekker buitenrijd? Herken je mijn irritatiepunten of zijn er dingen waar je je meer aan ergert?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten