Al vroeg ging de wekker en niet veel later waren we met z'n allen op pad naar stal om Rakesh op te halen. Het laden ging vlot en dus konden we snel op weg naar de wedstrijd. We waren netjes op tijd op het terrein en konden rustig voorbespreken en voorkeuren voor de start om half 10. Deze keer zouden we voor het eerst mee starten in een massastart dus waren we al ruim op tijd aan het los stappen voor de start. Ik vond het wel spannend, hoe zou het gaan maar belangrijker nog.. wat zou Rakesh doen? Mijn plan was om mee te rijden met de groep om dan langzaam terug te rijden naar ons eigen tempo. Het aftellen begon en daar gingen we dan, de hele groep in draf het terrein af. Rakesh liep wat te huppelen en te galopperen, hij wilde graag mee met de rest maar mocht niet te hard van mij. In een vlotte draf en af en toe wat passen galop gingen we met de rest mee.
Na de eerste kilometer langs de weg begon het terug rijden in tempo maar dat kostte wel wat moeite. Rakesh wou erg graag mee met de groep en het hielp ook niet mee dat die soms weer in zicht kwam. Na een poosje kwam hij tot rust en ging hij lekker lopen maar een paar kilometer verder kwam de groep voor ons weer in zicht en begon het gedram weer opnieuw. Dan maar nog iets langzamer rijden. Even later kwam er iemand ons achterop rijden, haar paard liep ook te drammen dus besloten we samen verder te gaan zodat ze steun aan elkaar zouden hebben. Dat hielp en langzaam maar zeker kwam de ontspanning terug. Een kilometer of 10 samen doorgereden maar uiteindelijk toch apart verder gegaan, Rakesh liep toch wat harder. Eenmaal alleen konden we weer even wat tempo maken en met een paar lekker lange stukken galop waren we ook zo bij de vetgate. Ongeveer een kilometer ervoor gaan stappen en het laatste stuk ernaast. Rakesh ging braaf staan plassen en voor de vetgate gauw afgezadeld en konden we gelijk aanbieden. Zijn hartslag was netjes 42 dus konden we gauw onze rust in. Lekker eten en ik even zitten.Een halfuur is alleen altijd zo gauw weer voorbij dus weer gezadeld en erop voor de 2de ronde!
We reden weg uit de vetgate met een ander groepje voor ons, deze hebben we maar ingehaald zodat we op ons eigen tempo verder konden. Rakesh had nog veel zin dus heb hem lekker laten galopperen! Ergens op de helft van de 2de lus kwamen we achterop iemand met een bekend paard namelijk een van dezelfde fokker als Rakesh. De paarden liepen samen wel lekker dus zijn we samen verder gereden, ook was het erg leuk om van haar allerlei dingen te horen over Rakesh' moeder Jamyla. Het 2de rondje was niet lang en we kwamen dus ook al snel weer bij de finish. Vlak voor de finish ben ik gaan stappen om Rakesh' hartslag te laten dalen zodat we gelijk konden aanbieden. Helaas schrok Rakesh omdat de tent bij de finish toevallig wapperde op het moment dat we de finishlijn passeerden. Hierdoor was zijn hartslag net 62 op het moment van tellen. Snel afgezadeld en nog even gekoeld en met een paar minuten weer laten tellen.. 42 en dus goed. Op naar de auto voor nog meer eten en het voorbereiden op de nakeuring. Onderweg vond Rakesh nog een kuil zand waar hij echt even moest gaan liggen rollen en uiteraard mag dat nadat hij zo goed z'n best heeft gedaan! Bij de auto stonden al verschillende soorten aan eten klaar maar na een paar hapjes besloot Rakesh dat hij lekker gras wou eten. Helaas wou hij nog niet zo uit de emmer drinken maar toen hij ontdekte dat er een automatische drinkbak in de hoek van het grasveld stond wou hij maar al te graag drinken en gaf hij ook zelf aan als hij weer wilde drinken door naar de bak toe te lopen.Op tijd weer rustig naar de nakeuring gelopen, ik moest hem wel weer even wakker maken voor de locomotie maar hij liet nog een mooie draf zien waarna we uiteraard ook goedgekeurd waren!
We hebben nog lekker de tijd genomen om Rakesh te laten rusten maar eigenlijk was hij niet echt moe. Normaal gaat hij wel eens na wat gegeten te hebben rustig naast de auto staan dutten maar deze keer bleef hij gewoon een beetje rondwandelen terwijl hij gras aan het eten was. Een goed teken dus maar toch wel een poosje gewacht voor we weer naar huis zijn gegaan. Het laden ging nu iets moeizamer maar alsnog stond hij er vlot in en konden we rustig naar huis rijden.
Thuis hoorden we dat we alsnog een 2de plaats hadden behaald! Heel netjes dus en dat met een nog erg wakker paard. Thuis draafde hij namelijk nog even een ereronde naar/door de wei. Ook de volgende dag liep hij er heel fit bij dus volgens mij zijn we klaar voor onze eerste klasse 3!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten